Ik heb een zwak voor Crème Brulee. Wanneer ik het zie op een menukaart bestel ik het altijd. En meestal is het een teleurstelling, want blijkbaar is het helemaal niet zo makkelijk om dit schijnbaar eenvoudige toetje klaar te maken. Maar wanneer je het geluk hebt een kok te treffen met talent voor toetjes, dan is Crème Brulee een cadeautje.
De bovenkant moet natuurlijk mooi van kleur zijn (bruin! Niet bleek en zeker niet zwart), warm en lekker knapperig. De vla hoort koud te zijn, hoewel ik de voorkeur geef aan een beetje lauw. Niet te zoet – er zit tenslotte al een flinke laag suiker op – en geserveerd in een laag bakje.
Laatst was ik in Den Bosch in de Korte Putstraat. Een smal straatje, met aan beide kanten restaurants met terrassen die elkaar net niet raken. Als voetganger kun je er tussendoor struinen om even te checken wat je overal kunt eten; je kijkt iedereen zo op het bord, menukaart is overbodig. En als je eenmaal een plekje hebt gevonden, onder een terrasverwarmer of tegen een buitenhaard aan, kan het genieten beginnen.
Bij Tante Pietje maken ze de Crème Brulee volgens het (lees: mijn) boekje. In een mooi plat schaaltje, lauwe vla -niet te zoet- en een lekker knapperige bovenkant. Dat schaaltje ging zonder problemen leeg. Het wordt geserveerd met een bolletje vanille ijs en een toef slagroom, heerlijk! We komen zeker terug…
Met dank aan gastblogster: Sylvia Stuitje
Eetsnob 
Leuk al die lekkere recepten op de computer. Dank jullie wel.
Binnenkort maar eens even naar Tante Pietje in Den Bosch hahaha….
Groetjes Gerda Zwolman Op 24 okt. 2012, om 11:33 heeft Eetsnob het volgende geschreven:
> >
LikeLike
Creme brûlee maken blijkt idd nog niet zo eenvoudig te zijn voor de meeste restaurateurs. Mijn man is er ook gek op, maar krijgt ook even zo vaak het deksel op de neus. Te koud, te warm, te zoet, te flubberig, te weinig homemade ;-((
LikeLike
Toevallig ben ik ook een keer bij tante Pietje geweest en heb ik daar ook crème brulee gegeten, het was inderdaad heerlijk!
LikeLike
Leuk, heb je nog meer tips?
LikeLike