Kijk, als eetsnob ben je wat gewend. Je komt veel in restaurants en geen menukaart is hetzelfde. Dan heb ik het nog niet over de gerechten die erop staan, maar over wat de kaart zegt over het restaurant. Hele chique met namen en bereidingen waar je niets van begrijpt vind je over het algemeen in de Franse, ietwat ouderwetse restaurants. Geplastificeerde kaarten hebben iets gemeen met toeristen-restaurants. En soms heb je van die hele boekwerken, waarvan je dan al weet dat ze de helft niet hebben. Of een hele kleine kaart waar je niets lekkers tussen vindt. Nee, dan de kaart bij het LLoyd Hotel in Amsterdam.
Ik ging er lunchen met zakelijk, prettig gezelschap. Ik wist dat de keuken niet hoogdravend is, maar het was om de hoek en je kan er parkeren. Hele bizarre kaart. Er staan oesters op, maar het is niet duidelijk welke. Zeeuwse, Franse, grote, kleine? Nee, alleen gewone en dure oesters. Moest er wel om lachen, maar het deed me geen oesters bestellen. Dan moet je dat weer navragen. Er is ook een hele afdeling beleg. En je kiest dan voor wit of bruin brood. Mijn gezelschap ging voor schapenkaas met bruin brood. En wat krijgt ze?
Leuk, zo’n grappige kaart. Maar je hoeft het toch niet zo letterlijk op te dienen? Je verwacht dan toch iets anders. Maar het smaakte haar, al moest ze nog wel om de boter vragen. Want er stond brood met schapenkaas op de kaart en niet brood met boter en schapenkaas.
Eetsnob 
Een geweldige manier om je zelf uit de markt te prijzen niet waar?
Als eetsnob zul je daar volgens mij alleen maar enorm van in de lach schieten?
Of heb ik het mis.
Gerard
LikeLike
Schoot inderdaad in de lach, het was te bizar :-)
LikeLike
Like!
(button werkt niet vanaf deze computer)
LikeLike