Het is eindelijk zomer. Kunnen we weer lekken buiten eten. En dan zijn we natuurlijk altijd op zoek naar de mooiste plekjes. Eén daarvan is de ‘ geheime’ tuin van Acquavite in Naarden-Vesting. Verscholen achter de oude vestingmuur staat een prachtig terras. De rest van het restaurant is overigens ook de moeite waard. Het zit in de Promers Kazerne. Je waant je een paar honderd jaar terug in de tijd. En de keuken? Italiaans; zowel klassiek als met een twist. Wij aten Kalfsscaloppine en Lamsrack. Heerlijk. Zonnetje, wijntje, aangenaam gezelschap, goed gesprek. Meer heb ik niet nodig.
Toch wel ons favoriete restaurant in ’t Gooi op dit moment. Ga er gewoon eens eten. Echt verrassend culinair en heel betaalbaar. Goede wijnen, prachtige ambiance en prachtige locatie in de vestingmuur van Naarden. En nu nog beter, want de hele inrichting is vernieuwd. Niet meer de lange banken langs de muur, maar mooie tafeltjes, een ‘chef’s table’ en een lounge hoek voor het aperitief. En tapijt voor een betere akoestiek. Binnenkort krijgt het restaurant ook een andere naam. En door een paar aanpassingen op de kaart hopen ze meer en ander publiek te trekken. En dat gunnen we ze ook, want het eten en de sfeer kloppen gewoon. Sinds deze maand richten ze zich niet meer alleen op het verrassingsmenu, maar meer op goed samengestelde menu’s voor iedere beurs. Van twee gangen tot zeven gangen. Wij namen drie gangen. Aangezien we niet zo van de desserts zijn, kozen we voor een tussengerecht. En altijd krijg je eerst een of twee amuses om er even lekker in te komen.
gegrilde wilde zalm met rauwe wilde zalm met een crunch van kletskop, erg lekker
Laten we vandaag onze geuzennaam “Eetsnob” maar eens eer aandoen. Met enige regelmaat gaan wij eten in restaurant “Promers” in Naarden Vesting. Het restaurant is gevestigd in de voormalige vestingwal van de historische vestingstad. Het merkwaardige aan dit restaurant is dat het vrijwel nooit vol is, in tegendeel, het is er eigenlijk vaak leeg. En dat terwijl de kok geweldig kookt, het menu zeer afwisselend is en nog betaalbaar ook. Wanneer wij er eten laten we de kok altijd zijn eigen menu voor ons samenstellen en dat resulteert meestal in een verrassend en zeer smakelijk diner. Het restaurant zelf is ook al interessant omdat het in de gewelfde vestinggang is gesitueerd (zie foto). Aan einde van de gang bevindt zich de volledig open keuken met aan weerszijden nog twee ruime tafels waar wat grotere gezelschappen, enigszins afgescheiden van de overige gasten, rustig kunnen tafelen. Bediening, Maurice en Rianne, is uitstekend en beiden beschikken over een grote wijnkennis.
Eetsnob 