Zo, dat was weer erg lekker. En deze keer vegetarisch. Heerlijk zure soep Tom Khaa Het Fang: pittige soep met kokosmelk, citroen en Thaise champignons. Ben er nog niet achter wat er zo Thais is aan de champignons, maar dat maakt niet uit; het was heerlijk. Dit restaurant is zeker een aanrader. Gezellig voor een avondje Amsterdam. Lekker borrelen op de Nieuwmarkt en je schiet zo de Koningsstraat in op weg naar Me Naam Naan
Kijk, als eetsnob ben je wat gewend. Je komt veel in restaurants en geen menukaart is hetzelfde. Dan heb ik het nog niet over de gerechten die erop staan, maar over wat de kaart zegt over het restaurant. Hele chique met namen en bereidingen waar je niets van begrijpt vind je over het algemeen in de Franse, ietwat ouderwetse restaurants. Geplastificeerde kaarten hebben iets gemeen met toeristen-restaurants. En soms heb je van die hele boekwerken, waarvan je dan al weet dat ze de helft niet hebben. Of een hele kleine kaart waar je niets lekkers tussen vindt. Nee, dan de kaart bij het LLoyd Hotel in Amsterdam.
Ik ging er lunchen met zakelijk, prettig gezelschap. Ik wist dat de keuken niet hoogdravend is, maar het was om de hoek en je kan er parkeren. Hele bizarre kaart. Er staan oesters op, maar het is niet duidelijk welke. Zeeuwse, Franse, grote, kleine? Nee, alleen gewone en dure oesters. Moest er wel om lachen, maar het deed me geen oesters bestellen. Dan moet je dat weer navragen. Er is ook een hele afdeling beleg. En je kiest dan voor wit of bruin brood. Mijn gezelschap ging voor schapenkaas met bruin brood. En wat krijgt ze?
Leuk, zo’n grappige kaart. Maar je hoeft het toch niet zo letterlijk op te dienen? Je verwacht dan toch iets anders. Maar het smaakte haar, al moest ze nog wel om de boter vragen. Want er stond brood met schapenkaas op de kaart en niet brood met boter en schapenkaas.
Ik ben dol op proeven. Dus veel kleine gerechten op tafel is voor mij een feest. Tapas of dim sum dus. Dat laatste heb ik geleerd van mijn zwager en zijn toenmalige vriend. We gingen naar de Oriental City in de Damstraat in Amsterdam. Er zaten bijna alleen Chinesen, dus het moest goed zijn. Er is daar een overvloed aan menukaarten, waarvan minstens de helft alleen in het Chinees. Maar onze gastheren wisten wat we moesten bestellen: pannekoekjes met eend, toast met garnalen en sesam, loempiaatjes en eendepootjes (letterlijk de tenen). Voor wie van Oosters eten houdt is dim sum echt een must. We kwamen er dus regelmatig toen we nog in Amsterdam woonden. Vorig jaar voor het eerst met dochter gegaan en ook zij was meteen verkocht. Maar het kan ook verkeren. Deze week weer gegaan, maar deze keer echt niet lekker; te vet en werkelijk overal zat oesterzwam in. Maar dim sum op zich blijft een feest,dus we gaan op zoek naar een nieuw adres…….
Eetsnob 
