Tag Archives: genieten

Drakenfruit: mooiste vrucht ‘ever’ en best lekker

4 nov

Laatst kocht ik bij de Toko in Amsterdam Zuidoost een prachtig iets. Ik wist niet wat het was en de verkoper gaf me een naam die ik niet kon onthouden. Als echte eetsnob ga je ook de uitdaging met het onbekende aan, dus ging ik op onderzoek uit.
Ik twitterde de foto via @eetsnob, maar verder dan 1 reactie ‘ mooie vrucht’ kwam het niet. Er zijn dus meer mensen als ik die nog lang niet alles van eten weten. Dan een zoektocht op internet. Met de term exotisch fruit was ik er na een paar minuten achter. De vrucht heet Pitahaya, ook wel drakenfruit genoemd vanwege de felgekleuderde schubben aan de buitenkant. Het is de vrucht van een cactus.

Maar was moest ik ermee? Zo opeten, iets mee maken? Geen idee. Via het zoeken op recepten kwam ik niet veel verder dan een tropische fruitsalade. En daar lag hij dan op het aanrecht. Het duurde een paar dagen en toen moest ik er toch iets mee. We hadden die avond een vriendin te eten en haar zojuist getrakteerd op fazant met een saus van blauwe bessen (recept). We zijn niet zo van de desserts, maar ineens kwam het in ons op om het drakenfruit te slachten. We waren benieuwd, wisten niet hoe hij er van binnen uitzag. Prachtig dus. Echt wel het mooiste stuk fruit dat ik ooit heb gezien. En dan proeven maar. Beetje flauw. Ik heb hem een beetje ingeprikt en er wat limoensap over gedaan. Was al een stuk beter. Maar voor een volgende keer denk ik: goed koud en lekker laten intrekken met een mengsel van Grappa, limoen en suiker. Misschien zelfs wel even in de vriezer. Afijn, de volgende keer neem ik er weer een of twee mee en ga lekker experimenteren.

 

 

Tags: , , , , , ,

50 Koks en 1 Boer – kookboek

31 okt

Restaurant Valuas, Venlo

Ben te Voortwis is – samen met zijn vrouw Ria – in 1974 de boerderij de Lindenhoff begonnen. Daar hebben we al een aantal blogs aan gewijd. Maar wat, naast de boerderij, vermeldenswaard is dat hij in 2005 een bijzonder kookboek heeft samengesteld. Hij heeft 50 topkoks uitgenodigd om ruim 100 mooie gerechten te  maken met de producten die de boerderij op hadden gebracht. De filosofie achter de Lindenhoff is dat het een gemend boerenbedrijf is wat wil zeggen zowel veeteelt als akkerbouw. Deze vorm van boeren betekent niet alleen dat je selfsupporting bent  maar ook dat er echt in de brede zin van het woord gekookt kan worden met wat de boerderij opbrengt.

Vijftig koks kookten gerechten die gezond en lekker waren maar die ook relatief eenvoudig te koken zouden moeten zijn. Gisteren hebben we “Bavière entrecôte met winterse groenten” gemaakt van de sterkok Eric van Swagthoven (restaurant Valuas,Venlo). De eerlijkheid gebied te zeggen dat het inderdaad ‘gezond en lekker’ was maar ‘relatief eenvoudig te koken’ was wel een understatement. Toch voor iedereen die van koken houdt een prachtig kookboek met bijzondere recepten en mooie verhalen over 50 koks en hun passies om te koken.

Tags: , , , , , ,

Soigné: subliem eten, maar toch……

27 okt

Eindelijk gingen we naar Soigné in Bussum. De verwachtingen waren hooggespannen
(1 michelinster) en we gingen lekker luxe met de taxi. We hadden het laatste tafeltje kunnen reserveren, dus het was lekker druk. (Dat is het er al snel, want het is er niet groot)

Direct bij binnenkomst werden we hartelijk welkom geheten. Mijn mede-eetsnob gaat meestal direct naar het toilet en daalde de trap af. ‘ Waar gaat u naar toe? ‘ , klonk het vermanend. Sorry hoor, toch heel logisch dat het toilet beneden is? Nee dus, het was gewoon op de begane grond. Een ‘Zoekt u misschien het toilet?’, was subtieler geweest. Het kwam door de toon. We hadden direct het gevoel dat we ons precies aan de regels moesten houden. Maar OK, het aperitief werd snel en vriendelijk geserveerd. Om ons heen zagen we de heerlijkste dingen voorbij komen, we hadden er zin in. En dat werd beloond. Het eten was voortreffelijk. Dit is wat we bestelden: Terrine van kalfsmuis, eendenlever en serranoham, dadels gevuld met champignons en macadamianoten met gelei van rode port.


Gebakken grietfilet met gestoofde ossenstaart, knolselderij, duxelles van portabello, truffel en lichte kalfsjus

 

 


Gebraden kalfshaas op een risotto van kalfswang, krokante kalfszwezerik, cantharellen en een jus van sjalot

 

 

Veel smaak, mooi gepresenteerd, voorafgegaan door een prettige amuse en vergezeld met een rode, op eikenhout gerijpte,  Aaldering (het geheim van Zuid Afrika). Goed gesprek, veel gelachen. Alle ingredienten voor een topavond.

En waarom dan toch dat onbestemde gevoel? Vanmorgen wist ik het: we voelden ons niet écht welkom, ze waren niet blij dat we er waren. De bediening was wat arrogant en erg formeel. We hadden het gevoel dat we ons wel aan de regels moesten houden die volgens hen misschien horen bij een michelinster. Laat het los, was onze gedachte. Je hoeft niet, zodra iemand opstaat om naar het toilet te gaan, zijn servet weer op te vouwen en precies midden op tafel leggen. Je hoeft niet steeds mijn stoel aan te schuiven alsof ik anders in de weg zit. De fles mag wat mij betreft gewoon op tafel. De sfeer mag wat losser. Zodat ik het gevoel heb dat men blij is met mijn komst. Oja. Bij het afrekenen gaf ik het visitekaartje van eetsnob, gewoon, voor de lol. Werd niet gewaardeerd. ” Wat IS DIT?’, werd er gevraagd. Nou gewoon, dat zijn wij en we schrijven over eten. Omdat eten onze passie is. Misschien leuk. De man liep gewoon weg, vroeg niet door, had duidelijk geen interesse. Alweer een gevoel van ‘Sorry hoor’.

Voor het eten komen we misschien nog eens terug, want dat was werkelijk subliem.

Tags: , , , , , , , ,

Oosters genot: de snelle viscurry

17 okt

Wij houden van lekker eten. Meestal betekent dat uitgebreid recepten zoeken, de inkopen doen, voorbereidingen treffen als snijden, marineren etc. Maar soms is die tijd er niet, maar willen we toch lekker eten. Dan zoeken wij het meestal in de oosterse keuken. Dan is er met eenvoudige ingrediënten toch vaak snel iets heerlijks op tafel. Neem de viscurry. Stukje kabeljauw, currypasta, wortel, sperziebonen, kokosmelk, gembersiroop en een beetje limoensap en vissaus. Binnen een kwartier klaar en toch echt lekker. Vaak roosteren we er dan nog wat kokos bij.

En dan is het vaak de vraag: waar eten we dit bij? Rijst, noodles, (naan)brood. Gewone witte rijst vinden we saai en laf. Maar dat kan je makkelijk oplossen: stamp wat cashewnoten fijn, snipper een half pepertje en doe dit samen met een scheutje vissaus door de rijst en laat hem dan droogstomen. Noodles vinden we ook niet alles, vaak wat laf. Onze oplossing daarvoor: goed laten uitlekken en daarna knapperig droogbakken. Ach, en zo kun je heel wat variëren.

Recept voor de viscurry:

voor 2 personen:

200 gram kabeljauw (andere witte vis)
150 gram sperziebonen
3 wortels (julienne)
1 eetlepel currypasta (rood, groen of geel)
150 ml kokosmelk
scheutje vissaus
scheutje gembersiroop
scheutje limoensap

kook de boontjes en de wortel 5 minuten
snijd de kabeljauw in stukken van 2 bij 2 cm en bestuif ze met bloem (anders vallen ze uit elkaar als je roert)
bak de currypasta even aan in de koekepan
kabeljauw erbij en even omscheppen tot de stukjes dichtgeschroeid zijn
kokosmelk erbij, voorzichtig omscheppen zodat de currypasta zich met de kokosmelk mengt
8 a 10 minuten zachtjes laten stoven
boontjes, wortel, vissaus en gembersiroop toevoegen en nog 5 minuten laten stoven.
Kokos roosteren
Als je ervan houdt kan je nog een scheutje limoensap toevoegen. Voor het serveren de geroosterde kokos erover heen strooien. Serveren met rijst, noodles of (naan)brood en eventueel met een frisse komkommersalade

Smakelijk!

Tags: , , , ,

Dikke kookboeken zonder plaatjes

17 sep

Als je een recept zoekt ga je toch vaak af op een plaatje in een kookboek. Loopt het water je in de mond? Proberen maar. Maar er zijn van die kookboeken zonder plaatjes en ze zijn ook nog eens heel erg dik. Neem een Zilveren lepel; de kookbijbel van de Italiaanse keuken. Die is er van dezelfde uitgever Van Dishoeck ook in de Spaanse variant (waar overigens wel kleine bijlages met plaatjes in staan). Of de Grote Larousse Gastronomique. Hoe vind je nu dat ene recept waar je zin in hebt? Want je gaat er niet zomaar even lekker in bladeren (2.000 recepten).

Bij ons werken deze kookboeken als volgt. We kijken in de koelkast wat we in huis hebben of bedenken een ingredient waar we zin in hebben. Vervolgens zoeken we in het register naar het bijbehorende recept. En zo maak je weer eens iets heel anders met bekende ingredienten. De laatste verrassing was de tagliatelle met gerookte zalm (pag 280 Zilveren Lepel). Tot hiervoor deed ik gerookte zalm alleen op een toastje of in een salade.

100 gr gerookte (wilde) zalm in stukjes
sap 1/2 citroen
100 ml room (of sojaroom)
5 eetlepels whisky
tagliatelle

Beetje olie in de pan, zalm en citroensap erin en even laten pruttelen. Room en whisky erbij, doorwarmen. Zout en peper. Tagliatelle beetgaar en klaar. Zelf vinden we het erg lekker met een beetje dille, pijnboompitjes en geraspte Pecorino.

Dat koken met wat je in huis hebt werkt overigens ook heel goed met www.smulweb.nl Wel jammer overigens dat die site zo traag is en de uitgebreide zoekfunctie niet erg gebruikersvriendelijk. Wel leuk is dat het interactief is en je tips en trucs van andere gebruikers/koks krijgt.

Tags: , , , ,

Newer Entries →