Op de hoek van de Porseleinhaven in Loosdrecht zit restaurant De Haven Club. Prachtig interieur, goede bediening en mooi, smakelijk en verzorgd eten. Ik at een heerlijk broodje met geroosterde tonijn. Aanrader!
Op zo’n stormachtige avond zoals gisteren gaat een stoofgerecht er wel in. Comfort food met een Mexicaanse twist. Vooraf aten we de mexicaanse soep van @lepeltjelekkers. Die kan je maken terwijl je stoofpot staat te sudderen.
Ingrediënten
1 kg magere runderlappen
1 liter runderbouillon
2 theelepels gemalen komijn
2 uien
3 tenen knoflook
1 eetlepel tomatenpuree
1 klein blikje mais
1 blik tomatenblokjes
3 eetlepels jalapeño pepers
1 bosje koriander
2 bosuitjes
Tortillachips naturel
Vloeibare margarine
Bereiden
Snijd de runderlappen in stukken van 2 cm en bestrooi met de komijnpoeder. Bak ze aan in een flinke stoofpan in de vloeibare margarine. Doe dat in twee delen. Als het vlees te dicht tegen elkaar aan ligt, gaat het koken i.p.v. bakken.
Haal het vlees uit de pan en fruit hierin de gesnipperde uiten en fijngehakte knoflook. Bak heel even de tomatenpuree mee om te ontzuren. Blus af met de bouillon.
Doe het vlees terug in de pan en laat twee uur sudderen. Check af en toe het vocht en voeg eventueel wat water toe. Maar zorg dat er aan het eind van de stooftijd bijna geen vocht over is.
Na de stooftijd voeg je de tomatenblokjes, maiskorrels en jalapeño pepers toe. Laat dit nog een kwartiertje doorsudderen.
Bak de tortillachips een paar minuten in de over of airfryer.
Serveer het stoofvlees in diepe borden, garneer met de fijngehakte bosuitjes, verse koriander en serveer met de tortillachips.
We moesten er hoognodig weer eens even tussenuit. Niet te ver, maar wel genieten. Zo kwamen we terecht in Leuven. Prachtig stadje, waar ik 20 jaar geleden nog een dik half jaar heb gestudeerd. Kon me toen geen toprestaurants veroorloven en wist dus ook niet waar ze zaten. Maar ja, 20 jaar; dan is toch alles veranderd. Zo ook de Muntstraat. Waar ik 20 jaar geleden me tegoed deed aan shoarma en pizza (sorry, het heette toen in de volksmond dan ook de Vreetstraat)), was nu een heuse wijk met restaurants verschenen. Van culi tot studentenkroeg. Na een aantal heerlijk wijntjes en herinneringen streken we neer in Tres Simple, Tres Luxe. Je kunt er zowel terecht voor een heerlijke Tapa als voor een gerecht met gastronomisch tintje.
Dit is wat wij bestelden:
Vooraf: Lookbroodjes met manchego en gerookte paprika en Tagliata van Rundvlees. De Lookbroodjes waren wat simpel: Turks brood, gegrild met knoflook en kaas. De Tagliata was ook simpel, maar van bijzondere kwaliteit. Nog net geen Kobe-rund!
Hoofdgerecht: Vol-au-vent van Koekoek (Mechelse Koekoek is een kippenras) met foi gras (eendenlever) en mousseline (zeer luchtige Hollandaisesaus). De vol-au-vent begrepen we niet echt: er was geen deeg te zien; van oudsher is het namelijk een pastei (voor een leuke blog hierover klik hier). Maar evengoed was het lekker.
Gelakte eend met gewokte groente en sobanoedels; dat zijn Japanse noedels van boekweit (boekweit is geen graan, maar het zijn de vruchtjes van een kruidachtige plant). De gelakte eend was heerlijk, lekker Oosters. Wijntje erbij. Topavond.
Opnieuw waren we de afgelopen week richting Spanje vertrokken voor de volgende citytrip. Ditmaal naar Valencia, hoewel de tweede metropool van Spanje, is het eigenlijk een stad die niet vanzelfsprekend bij je opkomt om aan te doen. Valencia is een prachtige stad die het bezoeken zeker waard is. Juist door het relatief kleine aantal toeristen is het een vriendelijke, bijna provinciale, stad waar je je welkom waant. Met rond de 320 dagen per jaar zon en een gemiddelde temperatuur van 18,5 graden stap je met veel plezier het vliegtuig uit in het vooruitzicht van barretjes, terassen, pittoreske straatjes … en uiteraard eten in uiteenlopende restaurantjes. Want die zijn er in overvloed.
Wat lang niet iedereen weet is dat de wereldberoemde Spaanse paella van oorsprong een echt Valenciaans recept is. De paella stamt uit een ver verleden en is eigenlijk gebaseerd op een grote ronde platte pan waarin rijst en wat er maar voorhanden was werd klaargemaakt. Paella was in feite het eenpansgerecht van de rijstboeren die boven houtvuur werd bereid. Een gerecht dat letterlijk (en meestal met de lepel) gezamenlijk werd gegeten. Door het bereiden boven houtvuur heeft de originele paella in het midden een dunne korst waar door de liefhebbers om ‘gevochten’ werd (en wordt). In Valencia spreken ze overigens niet vaak over paella maar vindt je meestal ‘arroz’ (rijst) op de menukaart. Op de foto hierboven zie je Arroz a Banda (paella met uitsluitend vis, schaal- en schelpdieren). Overheerlijk en gegeten in het sfeervolle, echt Spaanse restaurant, Casa Roberto. Verder zijn er de Paella de Verduras (groente), Paella Mixta (vlees, vis, groente etc.), Arroz Negra (letterlijk zwarte rijst) die gemengd wordt met de inkt van de inktvis (heerlijk!) etc. Er bestaan eindeloos veel varianten paella en smaken zijn dan ook tamelijk uiteenlopend.
Een andere paella die we hebben uitgeprobeerd was de Paella Bogavante (paella met een soort zeekreeft, met name ook voor de bouillon gebruikt) in het sfeervolle restaurant Ness. Zie de foto hieronder. Heel anders opgediend en buitengewoon smakelijk. Overigens een aanrader, dit moderne maar sfeervolle restaurant.
Tot slot, en al eerder over geblogd, natuurlijk – en niet alleen in Valencia – zijn er ook veel plekken waarop je direct paella kan eten maar dan is het of ’s morgen al gemaakt of krijg je diepvries (meestal) paella uit de magnetron. Als je echte paella wilt eten moet je van te voren reserveren of ongeveer een uur wachten. Hoewel het gerecht zelf in een half uur te maken is moet de rijst nog een half uur staan. Voor de liefhebber, que aproveche!
‘Specialist in gekweekte en bospaddestoelen, primeurs, truffels en delicatessen’, een bezoek aan de relatief kleine winkel van ‘Champigros‘ in het hartje van Brussel, vlak bij het Sint-Katelijneplein en de vismarkt, is een beleving op zich. Toen wij er de eerste keer kwamen verwonderden wij ons met name over de uiteenlopende zouten die daar worden verkocht.Wij kochten zout met paddestoelen. Champigros is bijzonder omdat je je bevindt in een oase van heerlijkheden waaraan je je niet alleen vergaapt maar ook niet van hebt kunnen dromen dat al die lekkernijen ook daadwerkelijk zouden bestaan. Leverancier van restaurants met één, twee of zelf drie sterren.
Ons oog viel dit keer op een drietal flessen (achter glas) balsamico azijn met als merknaam ‘Mussini’. Nu kan je zelf op onderstaande foto zien wat de onvoorstelbare prijzen zijn van deze flessen prachtazijn. Daarvan gaat de wenkbrauw toch even omhoog. Interessant is te vertellen dat ‘Mussini’ staat voor de familie Mussini die beroemd zijn om … inderdaad hun balsamico azijnen van 7 tot 100 jaar oud. Hoe ouder de balsamico hoe zoeter deze wordt. Daardoor smaakt de jonge balsamico azijn beter als ingrediënt voor een saladedressing terwijl een oude weer prachtig is bij een stuk Parmezaanse kaas of een stukje wild. Het is net als bij wijn, azijn moet rijpen. Klinkt raar maar als je er even over nadenkt eigenlijk logisch. Kortom, als je in Brussel bent loop dan even deze bijzonder delicatessenwinkel in. Duur is het zeker maar ook meer dan de moeite waard.
Weer eens een hele andere pureersoep. Gemaakt van restjes kool. Met een paars resultaat door de rode kool. Klaar in 25 minuten. Smaakt heerlijk winters. Ingrediënten voor 4 kommen Bereiden Breng een liter water met de bouillonblokjes aan de kook. Hak intussen alle groenten fijn. Doe ze direct in de bouillon. Kook de groenten in […]
Dit recept is vegan, glutenvrij en koemelkvrij. Lekker veel groente en met zelfgemaakt pittige pindasaus. Heerlijk als lunch of lichte avondmaaltijd. Klaar in 10 minuten. Als je niet persé vegan wilt eten, dan kun je er nog gekookte eieren en kroepoek aan toevoegen voor een zwaardere maaltijd. Ik noem het express een soort Gadogado want […]
Weinig koolhydraten eten? Maak dan eens deze salade. Veel smaak, veel groente en een heerlijk stuk zalm. De Thaise dressing maakt het compleet. Ingrediënten voor 2 personen Voor de dressing Bereiden Maak eerst de dressing. Rol de zaadjes uit de rode peper en hak de peper fijn. Rasp de helft van de limoenschil en pers […]
Dit is een heerlijke snack of te serveren als amuse. Gemaakt van wat leftovers van Kerstavond. Ingrediënten Bereiden Hak het bosuitje fijn. Snijd de surimisticks fijn. Meng alle ingrediënten tot een salade. Breek de kroepoek in grove stukken. Schep er wat salade op en bestrooi met de kiemen en de wasabisesamzaadjes. Eet smakelijk!
Makkelijk te maken en een feest op het bord. De grapefruit maakt het lekker fris, een perfecte tegenhanger van de zware smaak van gerookte vis. Voor de culinaire twist zitten er ook nog gebakken beukenzwammetjes in. Ingrediënten voor 6 personen Bereiden Verdeel de sla over 6 borden. Leg daarop de forelfilet en de warmgerookte zalm. […]
We moesten er hoognodig weer eens even tussenuit. Niet te ver, maar wel genieten. Zo kwamen we terecht in Leuven. Prachtig stadje, waar ik 20 jaar geleden nog een dik half jaar heb gestudeerd. Kon me toen geen toprestaurants veroorloven en wist dus ook niet waar ze zaten. Maar ja, 20 jaar; dan is toch alles veranderd. Zo ook de Muntstraat. Waar ik 20 jaar geleden me tegoed deed aan shoarma en pizza (sorry, het heette toen in de volksmond dan ook de Vreetstraat)), was nu een heuse wijk met restaurants verschenen. Van culi tot studentenkroeg. Na een aantal heerlijk wijntjes en herinneringen streken we neer in Tres Simple, Tres Luxe. Je kunt er zowel terecht voor een heerlijke Tapa als voor een gerecht met gastronomisch tintje.
‘Specialist in gekweekte en bospaddestoelen, primeurs, truffels en delicatessen’, een bezoek aan de relatief kleine winkel van ‘Champigros‘ in het hartje van Brussel, vlak bij het Sint-Katelijneplein en de vismarkt, is een beleving op zich. Toen wij er de eerste keer kwamen verwonderden wij ons met name over de uiteenlopende zouten die daar worden verkocht.Wij kochten zout met paddestoelen. Champigros is bijzonder omdat je je bevindt in een oase van heerlijkheden waaraan je je niet alleen vergaapt maar ook niet van hebt kunnen dromen dat al die lekkernijen ook daadwerkelijk zouden bestaan. Leverancier van restaurants met één, twee of zelf drie sterren.
Eetsnob 