Tag Archives: pecorino

Tonijntartaar met romige risotto

15 mei

  

Dit is een prettige combinatie. Zou je misschien niet direct verwachten: koud en warm, romig en zuur. En met name het scheutje kikkoman soja door de tonijn lijkt misschien vreemd. Maar dat werkt prima als smaakversterker en als tegenhanger voor het citroensap. De rasp van de citroen zit door de risotto. Daar zit de verbinding van de twee gerechten. De risotto is extra smeuïg gemaakt met een beetje ghee, een eidooier en wat geraspte Peccorino.

Ingrediënten voor 4 personen

Voor de risotto
150 gram risottorijst
rasp van een halve citroen
1 kleine ui, gesnipperd
1 teen knoflook, fijngehakt
1 eetlepel olijfolie
1 eetlepel ghee (geklaarde boter) of roomboter
1 liter bouillon, van 1 tablet groentebouillon en 1 tablet kippenbouillon
30 gram Pecorino (of Parmesan)
1 eidooier

Voor de tonijntartaar
450 gram verse tonijn
2 kleine augurkjes, fijngehakt
1 sjalotje, gesnipperd
sap van 1 citroen
1 eetlepel kikkoman
1 eetlepel verse kervel, fijngesneden
wat peterselie voor de garnering

Bereiden

Hak de tartaar in fijne blokjes, voeg de overige ingrediënten erbij. Goed mengen en op smaak brengen met wat zout. Zet het in de koelkast en laat het marineren terwijl je de risotto maakt. Haal het 10 minuten voor het serveren weer uit de koelkast.
Fruit het uitje in de olijfolie en ghee samen met de knoflook. Let op dat de knoflook niet bruin wordt. Doe de rijst en de citroenrasp erbij en fruit mee tot alle korrels glazig zijn. Voeg dan al roerend, op matig vuur, steeds een soeplepel bouillon toe en roer totdat deze is opgenomen. Herhaal dit zo’n 20 minuten totdat alle bouillon is opgenomen en de rijst zacht is. Inmiddels heb je de tartaar natuurlijk al uit de koelkast gehaald. Haal de rijst van het vuur en roer er voorzichtig de kaas en de eidooier door. Gebruik voor het serveren een serveerring. Garneer met wat gehakte peterselie. Eet smakelijk!

Gebakken Little Gem met Pecorino of Parmesan

25 nov

IMG_7787.JPG

Lekker bijgerecht en heel eenvoudig. Halveer een kropje Little Gemsla. Besprenkel met wat olijfolie. Rasp wat Pecorino of Parmesaanse kaas. Verhit een grillpan en gril de sla een paar minuten tot hij grillstrepen heeft. Besprenkel met wat Worcestershiresauce en bestrooi met de geraspte kaas. Verrassend lekker

Pesto – homemade en met (vegetarisch) recept

1 jul

Pesto (pesto genovese) is volgens Wikipedia: ‘een Italiaanse delicatesse, die wordt gemaakt door (Ligurische) olijfolie, basilicumblaadjes (uit Pra, een wijk in Genua), knoflook (uit Vessalico), zeezout, pecorino en/of parmezaanse kaas, en pijnboompitten fijn te malen. De ingrediënten werden oorspronkelijk in een vijzel tezamen fijngewreven (vandaar de naam ‘pesto’ = gestampt). Het product is smeuïg en heeft textuur’.

Maar pesto is vooral een eenvoudige maar lekkere smaakmaker die vooral gebruikt wordt bij pastagerechten. Natuurlijk kan je pesto in de winkel kopen maar zelf maken is eenvoudig en vers is toch lekkerder. Hieronder het recept van Ferran Andrià.

Ingrediënten 

Plantje verse basilicum (zoals ze in de supermarkten worden
verkocht, of vergelijkbare hoeveelheid uit de tuin)
5 knoflooktenen
1 kleine eetlepel pijnboompitten
25 ml extra vierge olijfolie
50 ml olijfolie
20 gram fijn geraspte Pecorino
30 gram fijn geraspteParmezaan

Bereiden

Alle blaadjes van het basilicumplantje halen (stengeltjes niet). In een kleine pan kokend water de blaadjes vijf tellen laten slinken en er direct (zeef) uithalen. Laat de basilicum uitlekken en, als het enigszins is afgekoeld, ‘droogknijpen’. Knoflooktenen doormidden snijden en in een kleine pan met koud water aan de kook brengen. Knoflooktenen vervolgens uit het water halen en in een bakje met ijswater laten afkoelen. Basilicumblaadjes grof snijden en samen met de pijnboompitten, de knoflooktenen en de twee soorten olijfolie pureren met een staafmixer. Roer er tot slot de fijn geraspte kazen door.

Deze pesto is roomzacht en heeft zoveel smaak dat het met een eenvoudige pasta (wij gebruiken Farfalle, niet te al dente koken) al een lekker hoofdgerecht is. Strooi er dan nog wel wat extra van de kazen overheen.

De pesto is beperkt houdbaar in de koelkast (een paar weken). Laat het wel net onder een laagje olie staan.

Pesto maken

16 mrt

Het woord Pesto komt van het Italiaanse woord voor stampen ‘Pestare’. Van oorsprong is het een Italiaanse delicatesse die werd bereid in een vijzel. De echte fans beweren dat de smaak van pesto uit een vijzel beter is dan de pesto die bereid is in een keukenmachine. Aan jou de keus.

Pesto is ontstaan in de Italiaanse streek Ligurië, waar Genoa de hoofdstad van is. Vandaar dat de meest bekende pesto dan ook de Pesto Genovese is. De basisingrediënten zijn basilicum, pijnboompitten, knoflook, parmesaanse kaas en olijfolie. Een andere bekende pesto is de pesto Rosso. Persoonlijk is dat mijn favoriet; de zongedroogde tomaatjes maken de smaak wat zachter.

De pesto’s in de supermarkt zijn redelijk standaard, maar als je het zelf maakt kan je eindeloos variëren. Bijvoorbeeld door de pijnboompitten te vervangen door cashewnoten en in plaats van Parmesan Pecorino te gebruiken. Je kunt de knoflook weglaten en in plaats van gewone olijfolie truffelolie gebruiken. Alleen de basilicum, die blijft hetzelfde. Al kun je voor de variatie eens koriander gebruiken, maar dan zou ik het geen pesto meer noemen. Hieronder mijn favoriete pesto. Het is een potje vol, maar door er na gebruik steeds een scheutje olijfolie erop te doen -zodat er geen lucht bij de pesto komt-  is het een aantal weken houdbaar in de koelkast.

Ingredienten

4 teentjes knoflook
125 gram cashewnoten
5 uitgelekte zongedroogde tomaatjes
50 gram verse basilicum
150 gram Pecorino kaas
60 ml milde olijfolie

Bereiden

Hak eerst alle ingrediënten grof met een mes. Doe ze dan in een keukenmachine met een klein beetje van de olie. Hak fijn en voeg steeds meer olie toe tot de pesto de juiste massa heeft. Op smaak brengen met zout.

De lieve marketing van Fattoria La Vialla

23 sep

Het is altijd weer een cadeautje: de productcatalogus van Fattoria  La Vialla in Italie. La Vialla is een biologische boerderij en wijnproducent in Toscane. Wij kwamen er een aantal jaren geleden mee in aanraking toen wij een kerstpakket kregen dat wél ergens over ging. Geen laffe paté, sloffe toast, zinloze kaarsenstandaards en maffe koekblikken, maar echt heerlijk eten. Een hele Peccorino, biologische pasta, azijn, ricottamousse en de enige echte sugo: sugo Bombolino. En in dat kerstpakket zit een prachtige kaart waarop je kan aangeven of je op de hoogte wilt worden gehouden van de biologische producten van La Vialla. Dat wilden we wel. Een paar weken later en inmiddels al vier jaar lang krijgen we twee keer per jaar een productencatalogus met bestelkaart en een alleraardigst kaartje van de familia Lo Franco. En niet zo’n ikeagids of Wehkamp, nee een cadeautje van een gids. Met productinformatie en recepten, maar vooral verhalen over de boerderij, de familie en de medewerkers; het roept één groot gevoel van hapiness op: het water loopt je zo in de mond. En drukwerk van de prachtigste kwaliteit; je gooit het niet weg; da’s zonde. Slimme, lieve marketing. En het werkt, want met enige regelmaat vinden we toch dat we, als tegenprestatie voor de prachtige mailing, maar weer eens iets moeten bestellen. En ook dat gaat lief; via de post op de mooie bijgesloten bestelbrief met retourenvelop. En geen paypal, ideal of vooruitbetalen. Nee, gewoon een factuur bij de levering. Heb geen haast, want het kan een week of twee duren voordat het er is, maar dat komt omdat ze alleen verzamelverzendingen doen om het milieu te sparen; ook lief. Maar vooral allemaal heel erg lekker. http://www.la-vialla.com/Home_NL.html